Έχουμε φτάσει σε ένα κρίσιμο σημείο για την Αίχινα.

Ή θα πρέπει να αλλάξει πλήρως η λογική διακυβέρνησης από τους δημοτικούς άρχοντες,· ή το νησί θα συνεχίσει να «Βουλιάζει». Αγανακτώ με τις μετριότητες που μας κυβερνούν, με την απουσία ευαισθησίας, με το εμπόριο της ελπίδας μας, την χονδροειδή άγνοια, την έλλειψη ικανοτήτων, τις απίστευτες πελατειακές σχέσεις, την έλλειψη υποδομών και προγραμματισμού.

Βαρέθηκα να μας κοροϊδεύουν με τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα Εδώ και χρόνια υπόσχονται ότι ΘΑ αποκατασταθούν τα Καποδιστριακά κτίρια, ότι ΘΑ πάψει η διπλοβάρδια στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο, ότι ΘΑ λυθεί το πρόβλημα του νερού, ότι ΘΑ ληφθεί μέριμνα για την καθαριότητα, ότι ΘΑ λειτουργήσουν ξανά οι κοινότητες, ότι ΘΑ βελτιωθεί η κατάσταση των δρόμων, ότι κάτι ΘΑ γίνει με την αποχέτευση, ότι ΘΑ αναβαθμιστεί γενικότερα η κατάσταση στο νησί. Αντί γι αυτά βλέπουμε τον τόπο μας να υποβαθμίζεται σταθερά. Δεν προχώρησε η αγορά του οικοπέδου για την ανέγερση του Γυμνασίου. Το πρώτο κυβερνείο της Ελλάδας ετοιμάζεται να καταρρεύσει. Το περίφημο κλειστό γυμναστήριο παρέμεινε όνειρο απατηλό. Σκουπίδια συσσωρεύονται στις γειτονιές. Κανένα ευχάριστο νέο για το νερό. Κάθε χρόνο στους δρόμους θρηνούμε θύματα τροχαίων ατυχημάτων, νέα παιδιά κυρίως, επειδή κανείς δεν ενδιαφέρεται να λάβει μέτρα. Και βέβαια κανένας προγραμματισμός για να αλλάξουν τα πράγματα.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Αυτά αναφέρει ο αντιδήμαρχος κ. Γιάννης Πούντος στο προεκλογικό φυλλάδιο του 2006. Μήπως σήμερα παραμένουν επίκαιρα;